Hoewel L. Ron Hubbard reeds lang had waargenomen wat drugs aan menselijk leed konden aanrichten, was het de zogenaamde psychedelische revolutie van de jaren zestig die de aanzet gaf tot zijn meest intensieve werk op dit gebied. Zijn redenering was eenvoudig – geen mens kan geestelijk vrij zijn wanneer hij aan een chemische stof geketend is. Niet alleen brengt drugsmisbruik iemands gezondheid in gevaar, maar ook zijn vermogen tot studeren, zijn houding, zijn persoonlijkheid en zijn algemeen geestelijk bewustzijn. Inderdaad, volgend op een overzicht in 1972 van wat uitgebreid drugsgebruik had aangericht bij de jeugd van New York, begon hij over deze drugsepidemie te spreken in termen van een vernietigende sociale ramp. En in aanmerking genomen wat volgde op dit psychedelisch decennium, inclusief het wijdverspreid gebruik van heroïne en cocaïne en het daarmee gepaard gaande geweld, had hij gelijk. De sociale ontreddering was inderdaad een ware ramp. Het probleem was niet beperkt tot straatdrugs onder de jeugd, maar met een psychiatrisch en farmaceutisch establishment dat met opzet drugs in het hart van de samenleving pompte, waren de gevolgen eigenlijk cultureel van aard.

Zijn oplossing was een uniek rehabilitatieprogramma voor drugs-verslaafden, dat niet alleen aanpakte wat drugs betekenen in termen van verstandelijk en geestelijk verval, waaronder verward denken en verminderde alertheid, maar ook het probleem behandelde wat iemand er in de eerste plaats toe bracht om drugs te nemen. Want tenzij dit probleem werd opgelost, ontdekte Hubbard, houdt de persoon voor altijd de oorspronkelijke conditie waarvoor drugs een “oplossing” waren. Eveneens uniek in het rehabilitatieprogramma van L. Ron Hubbard – en zeer belangrijk wanneer men de invloed van alcohol, heroïne en crack cocaïne in beschouwing neemt – was zijn manier om de afkickverschijnselen te elimineren. Traditioneel opgelost door eenvoudig de ene verslaving door een andere te vervangen, bijvoorbeeld methadon in plaats van heroïne, hadden afkickverschijnselen de rehabilitatie van zwaar verslaafden lange tijd in de weg gestaan. Want in tegenstelling tot de gelegenheidsgebruiker heeft de verslaafde zelden de middelen om te betalen voor wat doorgaat voor hulp in een gespecialiseerde kliniek voor de behandeling van drugsverslaafden. In welk geval dan ook, met Hubbard’s combinatie van voedingssupplementen, therapeutische oefeningen en lichaamsbeweging, is de nachtmerrie van de keiharde ontwenning niet meer aanwezig.

Op dit moment worden de rehabilitatiemethoden van L. Ron Hubbard in meer dan 50 landen over de gehele wereld gebruikt en hebben tienduizenden mensen zich met succes van de afhankelijkheid van drugs bevrijd. De methoden van Hubbard worden verder exclusief gebruikt door het internationale netwerk voor rehabilitatie van drugsverslaafden, Narconon. Narconon, dat alom geprezen wordt voor de unieke doeltreffendheid, heeft vijf maal meer succes dan welk ander rehabilitatieprogramma voor drugsverslaafden dan ook. Ook werd vastgesteld dat diegenen die met succes het Narconon-programma hebben afgemaakt niet alleen drugsvrij, maar ook vrij van misdaad zijn. Een voorbeeld: een studie stelde vast dat, voordat het Narconon-programma werd uitgevoerd, 73 procent van de drugsverslaafden ook drugs verkochten. Nadat ze een ander rehabilitatieprogramma voor drugsverslaafden hadden afgemaakt, verkocht 50 procent nog steeds drugs. Bij een vergelijkbare groep verslaafden die het Narconon-programma afgemaakt hadden, was er niemand meer die nog in drugs handelde. Ook dient te worden vermeld dat, terwijl andere programma’s erin slaagden misdrijven die verband houden met drugs met 40 procent te verminderen, degenen die het Narconon-programma hadden afgemaakt verder geen enkel misdrijf meer pleegden.

De zevenenvijftig andere Narconon-centra rapporteren gelijksoortige opmerkelijke resultaten bij honderden mensen die iedere week behandeld worden. Het is dan ook begrijpelijk dat het Narconon-programma officieel erkend is door de prestigieuze Commission for Accreditation of Rehabilitation Facilities (Commissie ter Beoordeling van Rehabilitatie Faciliteiten) als maatstaf voor alle rehabilitatieprogramma’s.