Niet lang na de aanvang van het voorjaarssemester van 1932, zagen studenten op verschillende Amerikaanse universiteitscampussen de volgende aankondiging van L. Ron Hubbard:

“Rusteloze jonge mannen met reislust gezocht voor de Caribische Film Expeditie. Kosten voor de inschrijver $250, voor vertrek te betalen aan de kade in Baltimore. Moeten gezond, betrouwbaar, vindingrijk, fantasierijk en avontuurlijk zijn.”

Mensen die reageerden werden verteld dat deze Caribische expeditie zou beginnen aan boord van een schoener, een viermaster zonder motor – een van de laatste van dergelijke zeilschepen. Voorts zou het avontuur het filmen van schuilplaatsen van piraten betekenen voor nieuwsberichten in bioscopen, waarbij onder meer Bermuda, St. Martinique, St. Thomas, St. Croix, Jamaica en Puerto Rico aangedaan zouden worden. Ook van belang was wat Ron beschreef als “informatie aangaande de terra en bewoners van deze kleine geciviliseerde eilanden”, alsmede foto’s van de rand van actieve vulkanen.

Toegegeven, het was een stoutmoedig plan. Hubbard zelf beschreef de expeditie als gedurfd en vermeldde wel een tiental problematische details en tegenslagen. Het eerste stuk ging bijvoorbeeld moeizaam, met winden die de zeilen deden scheuren bij de Chesapeakebaai en ernstige lekken in de watertanks. Tezelfdertijd bleek tijdens de reis dat kapitein Garfield niet echt Kapitein Koelbloedig was, zodat Ron Hubbard zowel aan het roer als bij de kaarten moest assisteren.

En dan is er het verhaal van Hubbard’s klim naar de mond van Mount Pelée op Martinique voor een heel zeldzaam fotografisch vergezicht. Zoals hij zei in een radio-uitzending uit 1935:

“Grote, vele tonnen wegende rotsblokken begonnen gloeiend en donderend van de hellingen naar beneden te rollen. Ik moest wegspringen en snel wegspringen om niet plat gewalst te worden. Ik raakte de tel kwijt van het aantal keren dat ik bijna werd geraakt... Maar ik kwam heelhuids beneden en ik zag eruit alsof ik door de hel was gegaan en zo voelde ik me ook.”

En toch was de expeditie na hun uiteindelijke aankomst in Puerto Rico, met onverwachte sleepkosten, havengelden en een gescheurde fok en vlieger niet geheel zonder succes. Een voorbeeld: expeditiefoto’s van Mount Pelée werden door de New York Times gekocht en koraalmonsters van het water bij Vieques werden door het Nationale Museum aangekocht. En zelfs vijftig jaar later spraken diegenen die met Hubbard hadden meegezeild nog steeds over die reis als het allergrootste avontuur in de nadagen van hun jeugd.