«Η περιπέτεια είναι η σημαία μου», δήλωσε ο Λ. Ρον Χάμπαρντ και αμέσως προχώρησε για να χαράξει αυτή τη δήλωση όχι μόνο στη στεριά και στη θάλασσα, αλλά και στους ουρανούς.

Όλα ξεκίνησαν την άνοιξη του 1931, όχι πολύ μετά την επιστροφή του από τον Ειρηνικό, όταν ένας εικοσάχρονος Ρον Χάμπαρντ συγκάλεσε μια αρχική μοιραία συνάντηση της Λέσχης Αεροπλοΐας του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον. Αρχικά, ανταποκρίθηκαν λιγότερες από μια ντουζίνα γενναίες ψυχές.

Το σκάφος ήταν ένα υπηρεσιακό ανεμόπτερο Φράνκλιν με πρωτόγονες εγκαταστάσεις: ένας ετοιμόρροπος πυργίσκος πάνω από κομμάτια ψηλής ως το γόνατο χλόης και λάσπης ως τον αστράγαλο, και ένα παράπηγμα από λαμαρίνα για υπόστεγο. Παρόλα αυτά, είχαν γεννηθεί τα Γεράκια του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσιγκτον και ο Λ. Ρον Χάμπαρντ είχε απογειωθεί πλέον στους ουρανούς, για να κερδίσει τελικά την 385η αμερικανική άδεια ανεμόπτερου.

Ο Λ. Ρον Χάμπαρντ και οι πιλότοι συνάδελφοί του πετούσαν καθώς ήταν ο προορισμός του Ανθρώπου να πετάει: «αβέβαια, και με το ένστικτο», όπως παρατήρησαν οι εξυπνάκηδες της εποχής. Τα επιστημονικά όργανα ήταν χονδροειδή –στην καλύτερη περίπτωση ένα υψομετρικό όργανο– ενώ τα σκάφη είτε ρυμουλκούνταν δεμένα από κάποιον προφυλακτήρα ή ρίχνονταν από γκρεμούς χρησιμοποιώντας ελαστικά σχοινιά. Ναι, πολύ σωστά: ήταν επικίνδυνο. Από το 1931, περίπου τριακόσιες ψυχές είχαν σκοτωθεί πέφτοντας μέσα σε αεροσκάφη χωρίς κινητήρα. Επίσης, ας έχετε κατά νου ότι η εποχή εκείνη ήταν σε μεγάλο βαθμό πειραματική: ο Λίντμπεργκ είχε διασχίσει τον Ατλαντικό, μόλις τέσσερα χρόνια πριν.

Ενώ, εκτός από τις πτήσεις με ανεμόπτερο, μπορούσε επίσης να δει κανείς τον Λ. Ρον Χάμπαρντ να κάνει εναέρια ακροβατικά διασχίζοντας τις ΗΠΑ μέσα σε ένα διπλάνο Άροου Σπορτ των εξήντα ίππων – «με τον άνεμο σαν μοναδική μας πυξίδα».

Όσο για την εικόνα των περιπετειών του εκείνης της εποχής στην αεροπλοΐα, περιγράφεται καλύτερα σε ένα άρθρο του 1934 από το περιοδικό Ο Πιλότος, με τίτλο «“Φλας” Χάμπαρντ»:

«Όποτε συναντιούνται δυο τρεις πιλότοι στην πρωτεύουσα της χώρας, είτε πρόκειται για συμμετοχή σε μια ακρόαση στο Κογκρέσο είτε απλώς στο πίσω μέρος κάποιου υπόστεγου αεροσκαφών, είναι πολύ πιθανό ότι θ’ ακούσετε να αναφέρεται το όνομα του Λ. Ρον Χάμπαρντ συνοδευόμενο από επίθετα όπως "τρελός", "απείθαρχος" και "ιλιγγιώδης." Γιατί ο πιλότος με τα πυρόχρωμα μαλλιά έπεσε πάνω στην πόλη σαν κεραυνός μερικά χρόνια πριν και έκανε τις γυναίκες να τσιρίζουν και δυνατούς άνδρες να κλαψουρίζουν με τα εναέρια καμώματά του. Λες και προκαλούσε το έδαφος να υψωθεί και να τον χτυπήσει...

»Προς το παρόν, ο νεαρός ήρωάς μας, πηγαινοέρχεται στη Δυτική Ακτή, όπου γράφει ιστορίες για περιοδικά ανάμεσα στις πτήσεις. Έχει αναγνωριστεί τώρα ως ένας από τους εξέχοντες πιλότους ανεμοπλάνων της χώρας».