Η Φιλοσοφία Κερδίζει Μετά από 2.000 Χρόνια
του Λ. Ρον Χάµπαρντ

Το δοκίμιο «Η Φιλοσοφία Κερδίζει Μετά από 2.000 Χρόνια» του Λ. Ρον Χάμπαρντ έρχεται ως μια καθοριστική δήλωση όσον αφορά τη θέση της Σαηεντολογίας μέσα στην παράδοση της φιλοσοφίας. Γραμμένο στα τέλη του Φεβρουαρίου του 1966, αποτελεί μια αναγνώριση προς εκείνους που θεωρούσε ως αυθεντικούς προγόνους της Διανοητικής και της Σαηεντολογίας, συγκεκριμένα τους Έλληνες φιλοσόφους Αριστοτέλη, Σωκράτη, Πλάτωνα και Ευκλείδη.

Η φιλοσοφία δεν πέθανε μαζί με την αρχαία Ελλάδα.

Από τη Φυσική Φιλοσοφία εκείνου του καιρού γεννήθηκε η επιστήμη.

Τα θαυμαστά πράγματα που γίνονται με τη χρήση του χρωμίου και του μετάλλου, τα αυτοκινήτα, τα αεροπλάνα, οι ατομικές βόμβες, ακόμη και οι δορυφόροι, έχουν τις ρίζες τους στη στέρεη βάση της ελληνικής φιλοσοφίας.

Αλλά ο Σωκράτης, ο Αριστοτέλης, ο Ευκλείδης, ο Θαλής, ο Ηράκλειτος, ο Παρμενίδης, ο Δημόκριτος, ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας και όλοι οι υπόλοιποι δεν είχαν κατά νου την κατασκευή υλικών πραγμάτων όταν πρόσφεραν τη γνώση τους στον κόσμο.

Αν και όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα δημιουργήθηκαν από την ελληνική σκέψη και τα μαθηματικά, οι σπουδαίοι εκπρόσωποι της Φιλοσοφίας θεώρησαν ότι είχαν αποτύχει.

«Αν και όλα αυτά τα σπουδαία πράγματα δημιουργήθηκαν από την ελληνική σκέψη και τα μαθηματικά, οι σπουδαίοι εκπρόσωποι της Φιλοσοφίας θεώρησαν ότι είχαν αποτύχει.

»Και είχαν πραγματικά αποτύχει. Μέχρι σήμερα».

Και είχαν πραγματικά αποτύχει. Μέχρι σήμερα.

Διότι ο φιλοσοφικός στόχος τους ήταν η κατανόηση του ανθρώπινου πνεύματος και η σχέση του Ανθρώπου με το Σύμπαν. Και το μόνο που μπορούσαν να κάνουν σε σχέση με αυτό ήταν υποθέσεις. Ποτέ δεν απέδειξαν τον ισχυρισμό τους ότι ο Άνθρωπος είναι πνεύμα ντυμένο με σάρκα – μπορούσαν μοναχά να το υποστηρίζουν.

Κι έτσι τους καταπλάκωσε η χιονοστιβάδα των προλήψεων που βύθισε τον κόσμο στο σκοτάδι του Μεσαίωνα.

Γιατί απέτυχαν; Είχαν ανάγκη τα ανώτερα μαθηματικά και τις προχωρημένες γνώσεις ηλεκτρονικής που επρόκειτο, δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, να αναπτυχθούν μέσα από τις φιλοσοφίες τους.

Και όντως αναπτύχθηκαν. Αλλά χρησιμοποιήθηκαν για διαφορετικούς σκοπούς απ’ αυτούς για τους οποίους προορίζονταν. Kι έτσι ο Άνθρωπος γύρισε την πλάτη του στα υψηλά ιδανικά τους, την ώρα που κατασκεύαζε αεροπλάνα για να βομβαρδίσει πολιτείες και ατομικές βόμβες για να αφανίσει την Aνθρωπότητα – την Aνθρωπότητα που ποτέ κανείς δεν είχε καταλάβει.

Μέχρι την εμφάνιση της Σαηεντολογίας.

Και εντός της ζωντανεύουν ξανά τα ιδανικά της ελληνικής φιλοσοφίας.

Με τα σύγχρονα επιτεύγματα των επιστημών, κατέστη δυνατόν να προσεγγίσουμε ξανά τα βασικά προβλήματα: Τι είναι ο Άνθρωπος; Ποια είναι η σχέση του με το Σύμπαν; Τι είναι το Σύμπαν;

Η Σαηεντολογία, ύστερα από ένα τρίτο του αιώνα προσεκτικής μελέτης και έρευνας, μπορεί να απαντήσει σ’ αυτά τα ερωτήματα με επιστημονική ακρίβεια και να τεκμηριώσει τις απαντήσεις της.

Αυτό είναι κάτι το εκπληκτικό, θα έλεγα.

Έχουμε απομακρυνθεί τόσο πολύ από το Θαλή, τον Ηράκλειτο, τον Παρμενίδη και το Δημόκριτο, που έχουμε σχεδόν λησμονήσει τι προσπαθούσαν ν’ ανακαλύψουν. Αλλά, αν ανατρέξουμε στο συγγραφικό τους έργο, πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια πριν, θα καταλάβουμε τι αναζητούσαν.

Ήθελαν ο Άνθρωπος να γνωρίζει. Δεν απέτυχαν. Οι αρχαίοι Έλληνες έθεσαν ένα γερό θεμέλιο για μελλοντικά οικοδομήματα. Και τώρα, πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια μετά, μπορούμε να παράσχουμε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που χρειάζονταν εκείνοι.

Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία, οι αλήθειες που περιέχουν και οι μεγάλες τους δυνατότητες για τη βελτίωση του ατόμου και όλης της Ανθρωπότητας αποτελούν ένα ολοκληρωμένο έργο σήμερα στη Σαηεντολογία.

Έχουμε φτάσει στο αστέρι που είδαν. Και ξέρουμε τι είναι. Θα ανακαλύψεις την αξία του όταν γίνεις Σαηεντολόγος, ένα ον δηλαδή που έχει γνωρίσει τον εαυτό του, τη ζωή και το Σύμπαν και μπορεί να βοηθήσει και τους άλλους γύρω του να φτάσουν στ’ αστέρια.