Iets minder dan 19 jaar na het eerste boek ben ik erachter gekomen wat die aanvallen inhielden en waarom het gebeurde.

Hoewel ze gemotiveerd en gefinancierd hadden kunnen worden door een kerk of door de staat, was dat niet het geval.

Het verborgen geheim van 19 jaar lang aanvallen lag bij de onderzoeksfondsen.

In die dagen was er niets van die fondsen voor mij beschikbaar. Maar na de oorlog waren er groeperingen van psychologen en psychiaters ontstaan die in 1948 een activiteit hadden georganiseerd om onderzoeksfondsen te verwerven door middel van internationale organisaties. Verschillende regeringen droegen daar ongelofelijke sommen geld aan bij, hoewel ze uit hun experimenten op mensen maar bar weinig en dan ook nog onwettige of oneerlijke resultaten boekten.

Zoals ik het nu kan reconstrueren, werd mijn werk, en ik weet nog steeds niet hoe, als een bedreiging beschouwd voor het toekennen van dergelijke fondsen. Zelf werd ik ook beschouwd als een bedreiging tegen het inkomen van de geneeskunde. Jarenlang had ik het idee dat dit laatste het zwaarst woog. Dat is echter niet zo. Ik heb de toewijzingen gezien en de lijst met namen aan wie dergelijke fondsen werden verstrekt.

Met het verstrekken van onderzoeksfondsen was niets mis. Om zoiets te doen als een wetenschappelijke activiteit naar mensen toe, die in geen enkele wetenschappelijke methodologie of gebruiken waren opgeleid, was echter een ernstige vergissing. In tegenstelling tot biologen, chemici en andere wetenschappers, weten psychologen en psychiaters niets af van wetenschappelijke methodes, kennen zij weinig of geen wiskunde en delen helemaal niets van die fundamentele discipline die wetenschappers verenigt. Ze zijn opgeleid in vakken die volledig het werk zijn van een autoriteit en hun benadering is volkomen op autoritaire leest geschoeid.

Die fondsen worden ook niet gebruikt om echt onderzoek mee te plegen, maar worden eenvoudigweg aan hun vrienden uitbetaald. Ik heb hiervan de bewijzen op papier staan.

Die geldrivier van miljoenen dollars die over de wereld stroomde is 19 jaar lang gebruikt om iedere onafhankelijke onderzoeker aan te vallen en om de meest dwaze plannen te bevorderen om politieke controle te krijgen die ik ooit ben tegengekomen. Ik zou een dergelijke uitspraak niet doen zonder de documenten bij de hand te hebben, die mij door artsen zijn toegestuurd die daar ook niets van moesten hebben.

Om die reden concludeer ik dat het een ernstige vergissing is om aan mensen die niet over een opleiding of over vaardigheden beschikken, ongelimiteerde subsidies voor onderzoek toe te kennen, omdat iets dergelijks ertoe zal leiden dat er een klein afgezonderd gebied ontstaat dat zeer schadelijk is en zich heftig zal verzetten.

De menswetenschappen hebben geen gelijke tred kunnen houden met de natuurwetenschappen, omdat het terrein van de menswetenschappen geen echte wetenschappers kende. Wat eraan ontbrak waren de fundamentele regels en gebruiken die natuurkundigen wel hadden.

Toch is de hele sociale orde, wil daar nog enige vooruitgang in komen, afhankelijk van de vraag of de menswetenschappen hun achterstand kunnen inlopen. Daarbij komt nog dat de atmosfeer waarin het onderzoek moet worden gedaan, sinds de tijd van Hegel niet veel is veranderd.

Ik ben op dit terrein vastberaden en energiek bezig geweest en heb allerlei fondsen geweigerd en ben de strijd aangegaan met een tegenstander die op een gigantische schaal werd overgefinancierd.

De samenleving verzet zich niet tegen vooruitgang op dit terrein. Ook de kerken niet. Het is echter wel zo dat, op aandringen van incompetente “autoriteiten”, diverse overheden iedere vorm van vooruitgang die werd geboekt door mensen die wel serieus fundamenteel onderzoek deden, in de kiem hebben gesmoord.

Er zijn er maar weinig die de moed en het uithoudingsvermogen hebben om zich te verzetten tegen een dergelijke tegenwerking en toch hun werk te blijven uitvoeren.

Door de campagne die er wordt gevoerd om zulk werk in diskrediet te brengen, worden ook alle mogelijkheden daartoe in diskrediet gebracht en worden echte wetenschappers ontmoedigd.

In mijn tijd heb ik gezien dat Dr. Wilhelm Reich, een arts die onderzoek deed naar kleine energiedeeltjes in het verstand, om zeep werd geholpen door de FDA in Amerika op aandringen van de overgefinancierde belangengroepen. Ik heb ook gezien dat anderen heftig onder vuur kwamen te liggen, omdat ze probeerden de kennis over de menswetenschappen op een hoger plan te brengen.

Ik heb al enige tijd geen fondsen aangevraagd voor onderzoek en heb dat ook niet nodig.

Ik heb op dit gebied baanbrekend werk verricht. Daar heb ik 38 jaar hard aan gewerkt. Het levert succes op. Het is te onderwerpen aan de gebruikelijke wetenschappelijke bewijsvoeringen en controles. En het is telkens opnieuw door mensen getest die daarvoor de vakbekwaamheid hadden. Er zijn 55 axioma’s. Er ligt een aanzienlijke hoeveelheid gegevens ten aanzien van de toepassing ervan. De materialen bevatten gezamenlijk meer dan 16 miljoen woorden.

Ik word er soms weleens van beschuldigd dat ik de gegevens achterhoud. Die gegevens zijn echter beschikbaar, zodat het publiek en de professionals er gebruik van kunnen maken. Maar toen we die gegevens aan Amerika aanboden om het IQ van de wetenschappers te verhogen en de reactietijd van piloten te halveren, werd ons kantoor in Washington bestormd door een stelletje gorilla’s met getrokken pistolen die zich als Federal Marshals voordeden. Ze namen een Brug van Wheatstone in beslag die we gebruikten, samen met een aantal boeken.

Ik ben gedwongen tot de meest ongewone manieren om het onderzoek vooruit te helpen.

Dit is een korte historische toelichting over de redenen waarom er nog nooit enige wetenschappelijke activiteit had plaatsgevonden op het terrein van de menswetenschappen. Een natuurkundige zou zijn ogen niet geloven wanneer hij de chaos, de incompetentie, de oneerlijkheid en de tegenwerking op deze vakgebieden zou aantreffen.